به طوركلي قطعه قطعه شدن زيستگاه كه عمدتاً بدليل فعاليت هاي انساني صورت مي گيرد، به عنوان يكي از عوامل تهديدكننده زيستمندي گونه ها به شمار مي آيد. در اين مطالعه تاثير قطعه قطعه شدن و جدايي زيستگاههاي جنگلي در جنوب شرقي استرا لياي جنوبي برروي تنوع ژنتيكي و ساختار جمعيتي Petaurus breviceps با استفاده از نشانگرهاي ماهواره اي¹ مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از اين تحقيق شواهدي از درون آميزي در جمعيتهاي كوچك و محصور شده نشان داد. تجزيه و تحليل هاي ژنتيكي جمعيتها همچنين نشان داد كه تبادل ژني بين برخي از اين جمعيتها محدود شده است واين امكان وجود دارد كه اين جمعيتها دراثرافزايش درون آميزي دچار فرسايش ژنتيكي شوند. حفظ اندازه زيستگاههاي موجود و جلوگيري از تخريب بيشتر آنهاو همچنين ايجاد راهروهاي ارتباطي² بين جمعيت هاي محصور شده رامي توان ازتدايبر مديريتي   گونه مذكور نام برد.