چکيده فارسي :

قطعه‌قطعه شدن   از جمله عواملي است كه روي جمعيت ها اثر منفي داشته و منجر به نابودي گونه ها و از دست رفتن تنوع زيستي مي شود. بنابراين براي مديريت بهينه چشم اندازهاي قطعه‌قطعه شده لازم است ميزان انزواي آنها را سنجيده و به ارتباط عملكردي جمعيت‌ها در چشم‌انداز توجه نمود. در حال حاضر ابزار‌هاي ژنتيك چشم انداز، از طريق كمّي كردن رابطه‌ي بين متغير هاي چشم انداز و ساختار‌هاي ژنتيكي جمعيت به اين امر كمك مي نمايند. فناوري هاي   جديد در زمينه آناليز‌هاي مكاني   به همراه نشانگر‌هاي ژنتيكي ، پيشرفت‌هاي زيادي را در زمينه‌ي مطالعه‌ي اثرات متغير‌هاي چشم‌انداز بر ساختار و تغيير ژنتيك را به همراه داشته است. راهكار‌هاي ژنتيك چشم انداز چهار‌چوب قدرتمندي براي آناليز مستقيم روابط بين فرايند‌هاي جمعيتي و ساختار چشم انداز فراهم مي‌كنند. علاوه بر اين توانايي استنباط   جزئيات حركت و جريان ژن و سازش بالقوه در سطح چشم انداز را افزايش مي‌دهد. پتاسيل ژنتيك چشم انداز در زمينه‌ي سؤالات مطرح شده در مورد ارتباط در مقياس بزرگ به خصوص در ارتباط با تغيير اقليم جهاني كه در سرعت بخشيدن به فرايند از دست رفتن و تنزل زيستگاه ايفاي نقش مي‌كند، بسيار اهميت دارد كه مي‌تواند استراتژي‌ها مناسب در زمينه‌ي زيست‌شناسي حفاظت ارائه دهد.